Πρώτα πράγματα πρώτα: ένοχοι ως χρεωμένοι.
Τον Δεκέμβριο, συμμορφώσαμε με ένα καλά ελεγχόμενο σχέδιο προϋπολογισμού για την αγορά δώρων τόσο για το νοικοκυριό όσο και για τους φίλους. Δεν αναχώρησα (πολύ), όπως προέκυψαμε από εκείνο το μήνα με έξοδο καρτών πιστωτικού ιστορικού που ήταν παρόμοια με άλλους μήνες. Αισθανθήκαμε υπέροχα για τον εαυτό μας.
Αντίθετα, τον Ιανουάριο έχουμε πάει λίγο καρύδια! Συμμετέχοντας με τις διακοπές, είχαμε κάποια χρήματα δώρων για να δαπανήσουμε για τον εαυτό μας, όπως και το περάσαμε αυτό καθώς και τότε μερικοί. Τα “χρήματα των σπόρων” από τους συγγενείς μας εξελίχθηκαν σε αρκετές μεγάλες αγορές.
Ενώ παίρνουμε ένα μικρό κομμάτι πέντε για να πάρουμε μια μεγάλη προσφορά σε ένα χρησιμοποιημένο HDTV μέσω της λίστας Craig, η τηλεόραση δημιούργησε μια σειρά από συσχετισμένες καθώς και μη σχετικές slurges:
HD Tivo καθώς και κεραία αυτιού κουνελιού (επειδή το directv δεν λειτουργεί με αυτό το νέο πράγμα)
Νέα κάμερα (επειδή “wah wah”, κλαίω, “Αυτή η τηλεόραση είναι μόνο για σένα, δεν με νοιάζει αυτό που παρακολουθούμε”)
Φανταχτερό σαμπουάν καθώς και μαλακτικό (πιθανώς επιτρεπόμενο κόστος, ωστόσο η απόκτηση του frou frou fore αισθάνεται σαν κάτι που πρέπει να κόψω)
Νέο denim του Joe (ένα ή δύο ζευγάρια σοβαρά δαπανηρού denim ανάλογα με το πώς το μετράτε, γιατί τα νέα ρούχα είναι εντελώς απαγορευμένα)
Έχω κάνει κάποια τρελή ψώνια πριν από την αγορές μου. Έχω αυτό το ανήσυχο συναίσθημα που μερικές φορές παίρνω πριν από ένα τεράστιο ταξίδι όπου θέλω να σιγουρευτώ ότι συσκευάζω ό, τι ενδεχομένως απαίτηση για την εβδομάδα, παρόλο που καταλαβαίνω ότι προσφέρουν αναγκαιότητες όπως τα βρεφικά τρόφιμα καθώς και οι πάνες στο Οχάιο. Φαίνεται ότι η απαίτησή μου να είναι έτοιμη για την αγορά μου κατάψυξη αρχίζει να νικήσει το σκοπό.
